حکم فرزندآوری بوسیلۀ إلقاح مصنوعی ازنظر فقه اسلامی
ORCID ID: 0000-0003-3843-5918
چکیده
موضوع مقاله هذا “حکم فرزند آوری ازطریق القاح مصنوعی ازمنظرفقه اسلامی” می‌باشد، که القاح مصنوعی به معنی بارور ساختن نطفۀ زن و مرد و باردار نمودن زن ازطریق غیر طبیعی ( بدون مجامعت زوجین) بود، که عمده ترین اسباب فرزند آوری ازطریق القاح مصنوعی، عقامت یا بی اولادی وتولد شدن همیشگی جنس معین (پسر یا دختر) می‌باشد. القاح مصنوعی ازهفت طریق صورت می‌گیرد، که در نزد فقهاء صرف دو طریق آنها (تلقیح داخلی و خارجی میان نطفه زوجین) با درنظرداشت ضوابط و ضرورت شرعیه جواز دارد و سایر انواع آن ناجایز می‌باشد، اولین طفلی که ازطریق القاح مصنوعی به دنیا آمد (لویزابراون) بریتانیایی بود، که (لیزلی براون) آن را تولد نمود، این عملیه در 10 نوامبر 1977م توسط طبیبان هریک (استبتوا وادواردز) انجام شد، طبیبان موصوف تخمه های خانم متذکره را با آب منی شوهرش درخارج رحم توسط آلات طبی القاح نمودند، که درنتیجه آن طفل دختر به میان آمد و نام وی را (لویزابراون) گذاشتند، و بعداً بنام طفل انبوبی یا مصنوعی شهرت یافت.
اهداف اساسی این تحقیق، واضح کردن مفهوم و انواع القاح مصنوعی، شناسایی اسباب و عوامل، که باعث دست زدن عدۀ ازمردم به این پدیده می‌شود، و مهم‌تر از همه روشن شدن حکم شرعی صورت‌های مشروع و نامشروع القاح مصنوعی.
روش تحقیق در این مقالۀ علمی کتابخانه‌ی می‌باشد، یعنی مواد مقالۀ هذا با استفاده از کتب معتبر علمی و اسلامی کتابخانه‌ها آماده گردیده، و ترتیب آن نیز به شکل میتود معاصرنگارش مقالۀ علمی- تحقیقی- صورت گرفته است.
واژه‌های کلیدی: حکم، القاح، مصنوعی، زوجین، نطفه، رحم، فقه.
